W czerwcu polecamy książki, w których dziecięcy bohaterowie wywołują w nas ogromne emocje i nie zawsze są one pozytywne.

Jedną z takich pozycji jest książka Susan Hill „Jestem królem zamku”, gdzie autorka tworzy studium strachu i bezsilności w świecie dzieci. Psychologiczne portrety bohaterów przedstawia w sposób niezwykle sprawny i realistyczny. Rzecz dzieje się, używając współczesnej nomenklatury, w rodzinie patchworkowej. To thriller psychologiczny, w którym pomiędzy rozgniewanym Edmundem a wystraszonym jedenastoletnim Charlesem dochodzi do poważnego konfliktu. Przerażająca jest siła nienawiści małego Edmunda. Czy dzieci mogą być naprawdę zdolne do okrucieństw?

Podobną wymowę ma opowieść paraboliczna pt. „Władca much” Williama Goldinga, laureata Nagrody Nobla z 1983 r. Dzieci, które trafiły na bezludną wyspę w wyniku katastrofy samolotowej, próbują stworzyć społeczeństwo oparte na prawach znanych im z obserwacji świata dorosłych. Początkowa euforia przeradza się w walkę o przetrwanie, a to z kolei uwalnia w dzieciach najgorsze instynkty. Golding po mistrzowsku buduje napięcie, trudno się oderwać od lektury i gęsia skórka murowana. „Władcę much” można odczytać jako refleksję o władzy, autorytecie, dorastaniu, roli rozsądku oraz granicy zła i okrucieństwa.

O okrucieństwie jest też książka Johna Boyne’a „Chłopiec w pasiastej piżamie”, której akcja rozgrywa się podczas II wojny światowej. Bohaterami są Bruno i Schmul – syn niemieckiego oficera i żydowskie dziecko przebywające w obozie za kolczastym drutem. Jest to niezwykle wzruszająca i ujmująca historia przyjaźni chłopców, która nie miała prawa się wydarzyć w nieludzkich czasach.

Wśród naszych propozycji nie brakuje również prawdziwych historii, czyli książek z serii „Pisane przez życie”. Są to m.in.: „Najsmutniejsze dziecko” C. Glass, „Skrzywdzona” C. Glass, „Pokochaj mnie mamo” C. Harte czy „Dziesięcioletnia rozwódka” A. Nadżud.

Z kolei miłośnikom biografii polecamy „Dziecięcą arkę” Władimira Lipowieckiego – niezwykłą historię 800 rosyjskich kolonistów w burzliwych czasach po rewolucji w Rosji oraz publikację Jerzego Mireckiego „Dzieci ’44” – relacje dzieci, które uczestniczyły w Powstaniu Warszawskim lub były świadkami tragicznych wydarzeń.